Wanneer er iemand dood gaat, gaat de ziel naar de andere wereld. De wereld waarin de overleden zielen zich bevinden. Het is een geruststelling voor vele dat als een dierbare overlijd hij/zij weer herenigd wordt bij andere overleden dierbare.
Het leven stopt niet bij de dood.
Het leven wat je hier hebt geleefd dat stopt op een dag. Je ziel reist verder naar een ‘onbekende’ wereld.
Gister had ik een consult en haar man was overleden. De overleden man kwam (voor mij) in beeld, hij liet me zien dat hij rust had en hij danste op het strand (daar hield hij zo van). Hij deed haar opnieuw een aanzoek, want ik zag hem op zijn knieën gaan voor zijn vrouw die bij mij was. Hij liet mij voelen dat hij alles zo opnieuw zou doen.
Het is mooi om af en toe in die andere wereld te komen. Vaak laten overledene mij zien wat ze leuk vonden in dit leven. Ze laten me zien welke kleuren ze mooi vonden of welke bloem. Ze zeggen niet altijd wat (woorden gebruiken ze sowieso niet, het is de energie die ze laten voelen en dat vertaal ik in woorden). Het contact leggen met een overledene is niet iets wat echt mijn specialiteit is, ik kan het wel, maar ik richt me het meest op het nu en de toekomst tijdens mijn consulten. Dat is meer mijn ding.
Voor iedereen die iemand heeft verloren die je dierbaar is, ze zijn er nog steeds alleen dan in de andere wereld. Als het jou tijd is om te gaan dan zul je herenigd worden. Tot die tijd, geniet extra ook namens hen.
