Hoeveel van jullie zijn gevers? Hoeveel van jullie kunnen ontvangen? Ontvangen vinden een hele hoop mensen heel erg moeilijk.
Een gever wil het een ander altijd naar de zin maken, zorgen voor iemand, de ander aandacht geven, over je eigen grenzen heen gaan, alles doen voor iemand al gaat dit soms ten kosten van jezelf. Ik was ook altijd zo en wilde alleen maar geven, want ik dacht dat ik het ontvangen niet nodig had. Ik was heel sterk en ik kon dat allemaal wel aan…. Niet dus, zo werkt het helemaal niet. Hoe sterk je ook ‘lijkt’ te zijn, niemand kan alleen maar geven zonder te ontvangen. Als je namelijk jezelf niet toestaat te ontvangen dan komt er geen energie bij jou binnen en raak je uitgeput en heeft niemand meer iets aan je. Bij sommige mensen duurt het een lange tijd, bij andere weer wat korter. Hoe dan ook je raakt je energie kwijt.
Hoe fijn vind jij het om te geven? Waarschijnlijk voelt dit heel goed, het lijkt alsof je je daardoor beter gaat voelen. Dat is misschien voor een gedeelte ook zo, maar dit is ook een beetje je ego strelen. Je vindt jezelf ook gewoon heel goed dat jij alles maar blijft geven, zonder er maar iets voor te ontvangen. Want ontvangen dat is egoïstisch, dan denk je alleen maar aan jezelf, toch? Wat een groot oordeel is dat wat vele van ons hebben. Ben je egoïstisch als je open staat om te ontvangen? Nee dat is juist iets heel moois, want hoe opener je staat om te ontvangen hoe meer je te geven hebt. Als jij heel veel liefde altijd maar geeft, maar nooit echt liefde bij je binnen laat, wat voor vorm van liefde geef jij dan eigenlijk aan de ander? Hoe kun je iemand iets geven wat je zelf eigenlijk niet hebt? Jij denkt misschien dat je heel veel liefde geeft, maar is dit pure liefde? Of is dit omdat je jezelf anders vind falen? Je geen goed mens meer bent? Je denkt dat jij de enige persoon op de hele wereld bent die de ander moet ‘redden’? Je denkt dat jij zo sterk bent en dat allemaal wel aan kan? Je bent zo trouw en loyaal dus je bent het jezelf verplicht?
Denk er is over na, waarom geef jij en ontvang je niet?
Ik heb geleerd om ook te ontvangen, terwijl ik een echte gever was. De vuilkuil die je meteen al neerzet is dat je niet van jezelf houdt. Als je dit namelijk wel deed dan zou je ook willen ontvangen, want je vindt jezelf het waard liefde te ontvangen. Je zet een ander altijd boven jou en vooral als je een moeder/vader bent dan zet je je kind op de eerste plek. Dit klinkt dan misschien logisch om je kinderen op de eerste plek te zetten. Maar zeg nou eerlijk wat heb jij je kinderen te geven als je niet eens van jezelf houd? Wat leer je daarmee je kinderen? Je leert ze altijd eerst voor de ander te zorgen en dan voor zichzelf. En dit allemaal, omdat je anders als een egoïst wordt bestempeld. Nou dan doet iedereen dat maar, ik zet mezelf op de eerste plek. Als ik namelijk niet van mezelf houd dan gaan mijn kinderen ook niet van zichzelf houden en worden het ook gevers. Ik wil ze leren dat het een wisselwerking is van geven en ontvangen. Dan ben je in staat echte liefde te geven, omdat je dit ook ontvangt. Natuurlijk zou ik mijn leven geven voor mijn kinderen daar zou ik geen moment voor twijfelen, maar dat soort uitspraken zijn alleen maar van belang in levensbedreigende situaties die nauwelijks voorkomen.
Lieverds hou van jezelf en leer te ontvangen!
